การเดินทาง

歌詞

เอายาสูบเหน็บหูย าฮำกาเเมวดำ ตากแดดจนก่ำครีมบ ่เคยทา ซ่งยีนลีวายอ้ายก ะยืมหมู่มา เสื้อผ้าเเถมปุ๋ย ตรากระต่ายบิน มืออ้ายมันหยา บายแก้มเจ้าบ่ได้ ดอก อ้ายมันคนกระจอก กะโหลกกะลา มันบ่คือเขา ผู้มีบั้งอยู่เต็ มบ่า อ้ายบ่ต่างจากหมา เห่า ใบตองกุง ขนาดหย่างสากเจ้า ใกล้ ใกล้ยังฮู้สึกคะล ำ นับประสาอิหยังสิ ไปหอมแก้ม ขนาดอยู่ต่อหน้าส บตายัง บ่กล้าแนม ได้แต่จกยาสูบมาฮ ีดแก้หน้าหล่า อ้ายมันคนพอกะเทิ น กะโหลกกะลาบ่สมเจ ้า สิเอาอีหยังไปสู้ กับเขา อ้ายมันกระจอกเกิ น ได้เบิ่งเจ้าบินเ จิดอยู่เทิงฟ้า อ้ายคนอยู่ตํ่าพร รษาบ่เถิง ได้แต่แยงเบิ่งเจ ้าปานบั้งไฟ ขนาดหย่างสากเจ้า ใกล้ ใกล้ยังฮู้สึกคะล ำ นับประสาอิหยังสิ ไปหอมแก้ม ขนาดอยู่ต่อหน้าส บตายังบ่กล้าแนม ได้แต่จกยาสูบมาฮ ีดแก้หน้าหล่า อ้ายมันคนพอกะเทิ น กะโหลกกะลาบ่สมเจ ้า สิเอาอีหยังไปสู้ กับเขา อ้ายมันกระจอกเกิ น ได้เบิ่งเจ้าบินเ จิดอยู่เทิงฟ้า อ้ายคนอยู่ต่ำพรร ษาบ่เถิง ได้แต่แยงเบิ่งเจ ้าปานบั้งไฟ อ้ายมันคนพอกะเทิ น กะโหลกกะลาบ่สมเจ ้า สิเอาอีหยังไปสู้ กับเขาอ้าย มันกระจอกเกิน ได้เบิ่งเจ้าบินเ จิดอยู่เทิงฟ้า อ้ายคนอยู่ต่ำพรร ษาบ่เถิง ได้แต่แยงเบิ่งเจ ้าปานบั้งไฟ ได้แต่แนมเบิ่งเจ ้าจากอ้ายไป