[lag: Guðmundur Jónsson / texti: Friðrik Sturluson] Dragðu yfir dimma nótt Og dökka feldinn þinn. Dragðu yfir dimma nótt, Við dveljum enn um sinn. Það kemur allt í ljós, Það kemur liðlangan dag. Það kemur undir rós Annað sólarlag. Þegar dagur dvín eru örlögin mín ofin inn í þín. Dragðu yfir dimma nótt Og dökka feldinn þinn. Dragðu yfir dimma nótt, Við dveljum enn um sinn. Hún hverfur út á haf, Hún hverfur burt eins og ský. Hún hverfur djúpt í kaf, Niðadökk og hlý. Þegar dagur dvín verða örlögin mín ofin inn í þín. Enginn veit - Við látum myrkrið svar umlykja allt. Enginn veit - Þó verði aftur bjart þú vita skalt Alltaf kemur önnur nótt. Það verður engu breytt. Það verður lítið um svör Ef orðum yfirleitt Verður ýtt úr vör. Þegar dagur dvín verða örlögin mín ofin inn í þín. Dragðu yfir dimma nótt Og dökka feldinn þinn. Dragðu yfir dimma nótt, Við dveljum enn um sinn.