Zeven uur maandagmorgen Maria ligt in bed Er ligt een vreemde man naast haar Die ze twintig jaren kent En Maria die is moe Maria is levensmoe En elke maandagmorgen Denkt ze Got ik ben hier weg Ik laat de boel hier maar bedijen Ik pak mijn koffers en vertrek Want de kinderen zijn groot Dus wat doet het er nog toe Maar ze is zo moe Ga(Maria)'t is nog niet te laat Toe gun het je zelf Het wordt tijd dat je gaat Ga(Maria)'t is nog niet te laat Ga vandaag Maria Acht uur maandagmorgen De koffie is gezet De krant die ligt tussen hen beide Het nieuws die dag is slecht En ze zijgt in alle talen En hij vraagt al twintig jaar niet meer waarom Als ze denkt aan al die moeite Jarenlang aan een stuk door Te veel pijn,te veel verwijten Waar in godsnaam doet ze het voor Al dat moois dat hij beloofde Bleek een misselijke grap Dag na dag Ga(Maria)'t is nog niet te laat Toe gun het je zelf Het wordt tijd dat je gaat Ga(Maria)'t is nog niet te laat Ga vandaag Maria