O cori di stu cori, anticu amuri un ti scurdari a mia si mi vo’ beni. Si curpu, si mancai, si fici erruri ca ogni mancanza l’amuri un si cedi. Ah, ca t’acquistavu cu pirfettu amuri cu quali cori t’haiu a disamari. Ora fineru li frunni e li ciuri ma ancora è virdi la rama e lu pedi.