Sefa

歌詞

Ne sefadan, ne beladan, hayat aşktan oluşur İnanırsan bana cennet, sana hasret yüreğim. Ne ölümden, ne zulümden, dilim aşktan konuşur Kıracaksan en azından, bırak atsın yüreğim. Eskileri unutma alışkanlığı var hepimizde Eldekini tutma savurganlığı var. Bir kere vurdu mu kalbe o aşkın ecel sopası Korkutuyor ama kalbe ne faydası var? Kimsede kalmadı zerre tebessüm edip yola çıkmak Layığını bulacak bu efendi yürek, yarı çıplak Korksa da elleri arkada birleşiyor yâr için Ben de o kavgada olmam o küpküçücük yer için Varlığım da yokluğum da önemli mi senin için? Bunca efkâr çokluğunda kaçtın elimden Aşk önümden geldi geçti, bir durmadı yörüngede Kaç karamsar öykü varsa saçtın elinden