Tam ona sarılırken gördüm pencereden Gülünecek ne vardı, gülüyordun ya öperken Bu gece seninle olalım canım derken Sildim seni o an kalbimden Neydi kopan içimden Yıllar zincirinden Öldüm sanki yaşarken Kaçtım hemen o sahneden Kendimi buldum ben çalıştığım bu yerde Azalır acılar da belki gitgide Uykusuz her gece bu soğuk kahvede Sabahlarım bazen günlerce Rüyalarıma gelme diye Uykusuz her gece, yorgun ölesiye Unutur muyum seni yorulsam her gece Masada boş bardaklar Kirlenmiş tabaklar Çoğalıyor önümde bitmesin sabaha kadar Yakmıyor elimi artık bu kaynar sular Yoruldukça kaybolur acılar