ใกล้เกินกว่า ที่จะพูด คำใดๆ ออกไป มันใกล้เกิน กว่าจะมอง เห็นใคร เมื่อเราใกล้จน อยากจะหยุด หายใจ มันใกล้จน มีแต่เธอกับฉัน วันนี้เท่านั้น อาจเป็น เพราะว่า เธอบังเอิญ ได้เจอฉัน อาจเป็น เพราะว่า เราบังเอิญ อยู่ด้วยกัน เพราะเธอ ยังไม่เคย ได้รู้มัน เป็นยังไง และฉัน ไม่เคยเข้าใจ ถ้ามันต้อง อยู่อย่างนั้น ถ้าเราไม่คุยกัน สักครั้ง วันนี้ก็คงไม่มี ใครเข้าใจ วันนั้นเธอ ยังไม่เคย ฉันก็ยังไม่เคย ไม่รู้มัน เป็นยังไง จะหยุด ตัวเองทำไม เมื่อเราใกล้จน อยากจะหยุด หายใจ มันใกล้จน มีแต่เธอกับฉัน วันนี้เท่านั้น อาจเป็น เพราะว่า เธอบังเอิญ ได้เจอฉัน อาจเป็น เพราะว่า เราบังเอิญ อยู่ด้วยกัน เพราะเธอ ยังไม่เคย ได้รู้มัน เป็นยังไง และฉัน ไม่เคยเข้าใจ ถ้ามันต้อง อยู่อย่างนั้น ถ้าเราไม่คุยกัน สักครั้ง วันนี้ก็คงไม่มี ใครเข้าใจ วันนั้นเธอ ยังไม่เคย ฉันก็ยังไม่เคย ไม่รู้มัน เป็นยังไง จะหยุด ตัวเองทำไม จะหยุดตัวเอง เพื่อใคร เพื่อใคร หยุดตัวเอง ทำไม ทางเดิน มีสองทาง เราคงต้อง ตัดสินใจ เราจะไป ทางไหนกันดี จะอยู่หรือไป อาจเป็น เพราะว่า เธอบังเอิญ ได้เจอฉัน อาจเป็น เพราะว่า เราบังเอิญ อยู่ด้วยกัน เพราะเธอ ยังไม่เคย ได้รู้มัน เป็นยังไง และฉัน ไม่เคยเข้าใจ ถ้ามันต้อง อยู่อย่างนั้น ถ้าเราไม่คุยกัน สักครั้ง วันนี้ก็คงไม่มี ใครเข้าใจ วันนั้นเธอ ยังไม่เคย ฉันก็ยังไม่เคย ไม่รู้มัน เป็นยังไง จะเดินกัน ต่อไปไหม จะหยุด ตัวเองทำไม