Pencere önündeyim ıssız bucaksız gecelerde Kalbim göçük altında kalmış gibi Görmüyor gözüm, hiçbir şeyi kalmamış feri bile Ruhum bedenimden ayrılmış gibi Değil İstanbul'u dünyayı görecek hal yok bende Herşey puslu sanki Ben zamanın akıp giden sel gibi önündeyim Düşe kalka, savrula savrula kum gibi içindeyim Her yanından asılmışım hayata, dibindeyim Bırakmadım biran bile, bak yine seninleyim