Daar sta je dan bij de crematie van je pa Na al die tijd van vluchten sta je stil en denk je na Dit is nooit meer vla, nooit meer vla voor de tv Nooit meer samen, nooit meer samen kijken naar DWDD Nooit meer dansen in het huis en nooit meer klappen met een vuist Wellicht was het niet juist, maar ik mis ons en ik mis thuis Daar sta je dan bij de crematie van je ma Veel huilende gezichten, maar dat vond ik best normaal En ze was zo'n lieve vrouw, nog zoveel dat ik zeggen wou Van "het spijt me" en "sorry", maar mijn hart die is nu koud Voor jou bewaar ik mijn geduld in een kistje onder m'n bed Maar wat is een pretpark, een pretpark zonder pret? Florida 2009, daar, daar kwam ik mezelf tegen Maar heb een steen verlegd in de rivier en dat ondanks alle regen