Litt urolige og redde eg e’kje vant med sånne rom men eg e klar’ og kledde sjøl om eg føle meg litt dum det e så fint og flott her eg hør’ ikkje heilt te sko kanskje ’kje ha gått her og bare latt deg vær i fred Men eg komme når du ber meg du får ta meg som eg e det får skje meg det som skjer meg du får grina eller le eg e ikkje særlig prektig eg har riper eg har sår detta rommet e så mektig det e kanskje best eg går Vis meg nå ditt ansikt la meg få veta kim du e fyll meg med tru og innsikt eg e klar for det men gi meg mer enn fine ord her e ein kamp på liv og død be meg heller te ditt bord by meg vin og brød For eg komme når du ber meg du får ta meg som eg e det får skje meg det som skjer meg du får grina eller le eg e ikkje særlig prektig eg har riper eg har sår detta rommet e så mektig men eg e’kje den som går