Eitt litid vorljod

歌詞

Ó, vetrar virðast veður grimm og köld! Úr veiku hjarta nema ástarkraftinn Og napur vindur nauðar dag og kvöld Og nýstir brothætt bein og brýtur kjarkinn En vorið vonarglætur glæðir Og hjartasárin djúp með gleði græðir Fyrst tímans tennur tæta í sig fjöll Og tyggja lífið sjálft, ef svo við lætur Þá hlýtur tíminn líka að háma sorg Úr hjarta manns, sem hljóðlátlega grætur Því vorið vonarglætur glæðir Og hjartasárin djúp með gleði græðir