Eg gjor så godt eg konne eg vet det va kje nok eg va så redd og bunde te vår litle flokk dei sa at eg sko tåla eg grein og trygla og ba mens du mi litle solstråla blei mindre og mindre gla Den smerten ein har når ein ser sitt barn ha det vondt kan ingen måla å se sitt barns tillit og tru gå i sundt ska ingen tåla eg vet det nå men va kje sterk nok då Støtten kom seint, men godt eg fekk mot te å dra ein ting har eg aldri forstått koffer sko å hold ut vær bra flokken blei skuffa og såra dei ga oss litt trøst, men mest skjenn eg blei trist, men felt ikkje ei tåra då dei sa: stakkars han som e igjen Den smerten ein har når ein ser sitt barn ha det vondt kan ingen måla å se sitt barns tillit og tru gå i sundt ska ingen tåla eg vet det nå men va kje sterk nok då Me klarte å bygga et liv i lag men sårå va djupe og vonde eg ba te vårherre kver einaste dag om å gjør deg litt gla – om han konne Den smerten ein har når ein ser sitt barn ha det vondt kan ingen måla å se sitt barns tillit og tru gå i sundt ska ingen tåla eg vet det nå men va kje sterk nok då